به گزارش روستانیوز به نقل از مهر، گردشگری صنعتی درآمدزا است که می‌تواند چرخ‌های توسعه و اقتصاد را به حرکت درآورد؛ اما همین صنعت در صورت بی توجهی و یا قدم برداشتن‌های تکراری می‌تواند دستاوردی هم به همراه نداشته باشد.
بیش از دو سال است که بدنه گردشگری در کشور و به تناسب آن در استان همدان با خسارت‌های کرونایی و مشکلات عدیده ای روبرو شده است، روندی که نه تنها خسارت‌های بسیاری را به همراه داشت بلکه سوت و کوری گردشگری و خاموشی چراغ اقامتگاه‌های بوم گردی، رستوران‌ها و هتل‌ها و حتی کارگاه‌های صنایع دستی را نیز به همراه داشت.
نوروز امسال، جرقه‌های گردشگری مجدد زده شد و شاهد بالا رفتن تعداد بازدیدهای گردشگری در استان همدان شدیم؛ به نوعی که علی مالمیر؛ دبیر ستاد خدمات سفر استان همدان در این زمینه عنوان کرده است که از ۲۶ اسفندماه ۱۴۰۰ تا ۱۳ فروردین، ۷۷۲ هزار مسافر نوروزی از جاذبه‌های تاریخی، طبیعی، تفریحی، مذهبی و دست‌ساز استان همدان بازدید و از ابتدای تعطیلات نوروزی تا ۱۳ فروردین‌ماه ۱۲۰ هزار مسافر در استان همدان اقامت داشتند.
علی مالمیر خاطرنشان کرده است که در ایام نوروز ۱۴۰۱، غار علیصدر، کتیبه‌های گنجنامه، آرامگاه بوعلی‌سینا، آرامگاه باباطاهر و تپه هگمتانه در صدر بازدیدهای علاقمندان به جاذبه‌های گردشگری استان قرار داشتند؛ یعنی هم چنان پس از دو سال سکوت گردشگری باز هم صدرنشینان گردشگری همدان غارعلیصدر و گنجنامه و آرامگاه‌های بوعلی و باباطاهر بوده است. نوآوری که می‌توانست به بدنه شهرستان‌های همدان سوق پیدا کند و مقاصد گردشگری جدیدی را به گردشگران و مسافران ارائه دهد.
اقامتگاه‌های بوم گردی در طول این سال‌ها با کسادی عجیبی مواجه شدند، موضوعی که سعی شد تا با برنامه‌هایی آنها در یلدای ۱۴۰۰ به سمت و سوی بهتری روانه کرد. باید دانست که اقامتگاه‌های بوم گردی می‌توانند عاملی برای توسعه گردشگری روستایی، گردشگری کشاورزی، گردشگری آئینی، گردشگری تندرستی، گردشگری غذا و توسعه اقتصاد محلی باشند.
بدین ترتیب، با توجه به ظرفیت‌های گردشگری روستاهای استان همدان، رونق این اقامتگاه‌ها، حمایت و البته برنامه ریزی برای توسعه همه جانبه آنها می‌تواند دستاوردهای خوبی برای گردشگری و اقتصاد استان همدان در پی داشته باشد.
اقامتگاه بوم گردی تویسرکان و حس نفس کشیدن در آب و هوای روستا
مدیر یکی از اقامتگاه‌های بوم گردی در شهرستان تویسرکان گفت: بنده با توجه به رشته تحصیلی وعلاقه شخصی به دنبال این بودم که مکانی برای تفریح و آرامش شخصی خود پیدا کنم و باتوجه به اینکه پدر و مادر بنده اصالتاً سرکانی هستند به دنبال معیارهای ذهنی محیطی را در این محل پیدا کردم خانه‌ای که در نگاه اول بیشتر شبیه به مخروبه بود و انتظار نمی‌رفت تبدیل به محل آرامش ساکنان و صاحبان بعدی خانه و اهالی محل شود.
سمیه فضلعلی با بیان اینکه در احیا و مرمت بنا تلاش این بود که به ساختار و ترکیب اصلی بنا که متناسب با دوره خود در حدود صد سال پیش بود، دست برده نشود؛ اضافه کرد: بنابراین با استفاده از الگوهای پیش رو و مشاوره کارشناسان میراث فرهنگی و برخی ترکیبات کهن اضافه بر بنا مرمت این مکان انجام شد.
فضلعلی اضافه کرد: زیست در خانه بوم‌گردی، نفس کشیدن در آب و هوای روستا و چشیدن طعم‌های اصیل و حقیقی که از دل طبیعت بیرون آمده است؛ علت اصلی این بود که وقتی اداره میراث فرهنگی پیشنهاد تبدیل این خانه را به خانه بوم‌گردی داد با توجه به فراز و نشیب‌ها و درگیری‌های اداری و مشغله‌های متعدد باز از آن استقبال کردم.
وی خاطرنشان کرد: در نهایت، با همه تأثیرات فرهنگی و جذب انواع توریسم طبیعی، کشاورزی و ورزشی، کوهنوردان و دوچرخه سواران وارد کار شدم و در این مسیر، هیچ ارگانی در رونق و شکل‌گیری این فضا کمکی به بنده نکردند حتی با توجه به جلسات حضوری و تلفنی با مسئولین استان وشهرستان حمایت مالی از بنده نشد.
وی با اشاره به اینکه مجوز این مکان متعلق به یکسال پیش است، اظهار کرد: حتی بارها در این مسیر شنیدم که یک خانم نمی‌تواند مجوز بوم گردی داشته باشد.
عدم اجماع مسئولین شهر در خصوص قابلیت‌های شهرستان تویسرکان است
مدیر این اقامتگاه بوم گردی با بیان اینکه آنچه که یک فعال اقتصادی یا سرمایه گذار گردشگری را از اجرای ایده و طرح‌هایش باز می‌دارد، عدم اجماع مسئولین شهر و حتی شوراها و دهیاران در خصوص باور پذیری قابلیت‌های شهرستان تویسرکان است، اظهار کرد: این مهم را در نمایشگاه بین المللی گردشگری تهران می‌شد به عینه دید که تویسرکان با این همه توانایی غرفه‌ای برای عرضه و نمایش هویت و فرهنگ و قدمت خود ندارد.
فضلعلی با بیان اینکه مردم این دیار با بحث گردشگری نا آشنا هستند و از باغات، چشمه‌ها ومکان های تفریحی درحد چند ساعت استفاده می‌کنند و دقتی بر نظارت وبهداشت آن ندارند، گفت: و به راحتی چشمه‌ها ومکان های تفریحی محل جمع آوری زباله‌ها شده، رودهای زیبای این شهرستان انگار وظیفه‌ای جز حمل انواع نخاله و زباله ندارند.
وی با بیان اینکه شاید غرق بودن مردم در نعمت زیبایی و سرمایه‌های طبیعی و ارزشمند منطقه آنها را از حفظ و نگهداری این نعمت بازداشته است، اظهار کرد: یکی از اصولی که پایه جذب گردشگر در مناطق مختلف مورد بحث باید قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه فرهنگ پذیرش توریسم چگونه باید باشد و درکنار آن رفتار، عرضه محصولات ارگانیک، پذیرایی بی چشم داشت در وهله اول کمک عمده‌ای به سرازیر شدن گردشگر داخلی و خارجی خواهد کرد، گفت: متأسفانه رفتار صحیح با گردشگر چندان باب نشده اما ما سعی داریم تا همواره با روی گشاده از مسافران مان استقبال کنیم.
مدیر این اقامتگاه‌های بوم گردی در پایان تاکید کرد: فرهنگ گردشگری باید در شهرستان‌ها جا انداخته شود، به گونه‌ای که یک گردشگر مروج شهرستانی که به آن سفر کرده شود بعد به دنبال درآمدزایی باشیم.
مدیران به بوم گردی استانی با نگاه دیگری بنگرند
یک کارشناس اقتصاد گردشگری نیز با تاکید بر اینکه گردشگری باید استانی شود و مدیران هر استان در دولت جدید به بوم گردی استانی با نگاه دیگری بنگرند؛ اظهار کرد: «بوم گردی» یک پدیده نوظهور در راستای احیای صنعت گردشگری است که باید به آن به صورت تخصصی نگاه کرد.
مرتضی خاکسار با بیان اینکه به جای توجه به کمیت و تعداد اقامتگاه‌های بوم گردی باید به دنبال کیفی سازی آنها باشیم، گفت: اداره کل میراث فرهنگی در استان‌ها باید آموزش‌های لازم را در زمینه بوم گردی ارائه دهد و افرادی وارد این حوزه شوند که در کنار علاقه و تجربه، مهارت‌ها و تخصص‌های لازم را نیز کسب کرده‌اند.
وی به نقش اقتصادی بوم گردی‌ها نیز اشاره کرد و افزود: سیاست گذاران نظام‌های دولتی در اقصی نقاط دنیا همواره بوم گردی را منبع همیشگی و جاری در چرخه اقتصادی کشور می‌دانند.
خاکسار با تاکید بر اینکه شهرهای مختلف کشور دارای قابلیت‌های ویژه ای هستند و می‌توانند با قدم گذاشتن در عرصه بوم گردی، درآمدزایی و اشتغالزایی را به همراه داشته باشند؛ خاطرنشان کرد: باید با ایجاد بانک اطلاعاتی از روستاهای کشور، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های آنها در این عرصه شناسایی و تهیه نقشه گردشگری بومی با استانداردهای موجود سازمان جغرافیایی کشور، تهیه شناسنامه گردشگری برای روستاهای بومی در کل استان‌های کشور را در دستور کار قرار داد.
با گسترش بومگردیها می‌توان مخاطبان جدیدی را وارد بدنه گردشگری همدان کرد
وی با تاکید بر اینکه با گسترش بومگردیها و اقامتگاه‌های روستایی می‌توان مخاطبان جدیدی را وارد بدنه گردشگری استان همدان کرد، گفت: در گردشگری بیش از ۱۵۰ شغل به حرکت درآمده و رونق می‌گیرد.
این کارشناس اقتصاد گردشگری ادامه داد: حتی سوپرمارکت‌های حوالی یک روستا و مسیر آن نیز از این ظرفیت‌ها و موقعیت‌ها بی‌بهره نخواهند ماند، بدین ترتیب باید بتوانیم گردشگری را در شهرها و روستاهایمان رونق بخشیم تا این مشاغل و آداب‌ورسوم‌ها زنده مانده و شاهد توسعه اقتصاد محلی باشیم.
اقامتگاه‌های بوم گردی به عنوان پدیده‌های نوظهور در بدنه گردشگری می‌توانند محرک رونق اقتصادی در روستاهای تویسرکان باشند؛ مسیری که گردشگری روستایی را رونق و عاملی در ایجاد اشتغال هستند.
روستاهای استان همدان به ویژه در شهرستان تویسرکان با توجه به وضعیت آب و هوایی و طبیعت بکر و منحصر به فرد و محصولات کشاورزی خاص مانند گردو می‌توانند در عرصه‌های گردشگری روستایی، گردشگری کشاورزی، گردشگری غذا و البته اکوتوریسم در سطح ملی و بین المللی مطرح شوند، بدین ترتیب حال که چراغ گردشگری بعد از چند سال خاموشی روشن شده است؛ امیدواریم تا مسئولین مربوطه در سطح استان همدان مقاصد جدیدی برای گردشگران تعریف و در آن شاهد توجه به روستاهای مختلف در سطح استان همدان نیز باشیم تا نه تنها عَلَم گردشگری همدان بالا بماند و فرهنگ و تاریخ این خطه به نحو مناسبی معرفی شود بلکه چرخ‌های اقتصاد این مناطق نیز به حرکت درآمده و شاهد رشد و توسعه متوازن گردشگری در استان نیز باشیم.