به گزارش روستانیوز، مهندس سیدخلیل سیدمحمدی، مدیرعامل شرکت دروگر کردستان، از این دست افراد است که توانسته با استعداد و توانایی ذاتی خود دستگاه‌هایی را برای مراحل مختلف کاشت، داشت و برداشت محصولات کشاورزی طراحی و تولید کند؛ محصولاتی که از نبوغ ایرانی سرچشمه گرفته و ضمن افزایش تولید به اشتغال‌زایی در کشور کمک کرده است. اما آنچه این مخترع و تولیدکننده داخلی از آن گله دارد، زمان‌بر بودن و مشکلات سد راه ثبت اختراع در کشور است که سبب شده دیگران از تولیدات او کپی و آن‌ها را روانه بازار کنند که این امر به نوعی تخلف به‌حساب می‌آید. در ادامه مصاحبه با این فعال بخش کشاورزی در مورد مشکلات سد راه او را با هم می‌خوانیم.
جناب سیدمحمدی، در ابتدا درباره خود و فعالیت‌هایتان توضیح دهید.
سیدخلیل سیدمحمدی هستم و در سال 1340 در روستای «کولیچ» از توابع پیرانشهر استان آذربایجان غربی متولد شده‌ام. بعد از اتمام مقطع ابتدایی در روستای کولیچ برای گذراندن مقطع راهنمایی به پیرانشهر رفتم و بعد از انقلاب در سال چهارم دبیرستان ترک تحصیل کردم و به روستا بازگشتم و اکنون نیز در بخش کشاورزی مشغول فعالیت هستم.
فعالیت کشاورزی شما در چه زمینهای بوده و از چه سالی وارد بخش صنعت شدید؟
کار اصلی کشاورزان در آن زمان فقط گندم‌کاری به‌ویژه گندم دیم بود. در آن زمان در زمینهای خود به‌صورت دستی گندم می‌کاشتیم و درو و سایر کارهای مربوط به برداشت به‌صورت دستی انجام می‌گرفت. بعد از انقلاب با توجه به مشکلات کشاورزان و طاقت‌فرسا بودن جمع‌آوری گندم‌های درو شده به تولید وسایل کشاورزی پیشرفته‌تر در جهت تسهیل امور کشاورزی پرداختم. از این‌رو در سال 1365 اولین تراکتور را با امکانات اولیه به دستگاه دروگر ساده جلوی تراکتوری مجهز کردم. درواقع شروع ساخت‌وساز ادوات من از همان زمان با مغازه 12متری به‌صورت موقتی و همچنین درخواست دیگر کشاورزان برای نام‌نویسی و تهیه این دستگاه و پیش‌فروش آن آغاز شد که منجر به سهولت کار کشاورزان و رضایت آن‌ها شد. بعدازآن در سال 1370 با تبدیل مغازه به کارگاه، کمباین پشت تراکتوری را با قابلیت درو کردن، جداسازی دانه و کاه و انبار کردن تولید کردم. بعد از طی دوره آزمایشی در سال 1375 در سال 1376 دو دستگاه کمباین کاه‌کوب به دو نفر از اهالی روستای جوبه سفید استان فارس فروخته شد که منجر به شناخته‌شدن و درنتیجه پیش‌فروش این دستگاه شد. سپس در جهت تکامل و پیشرفت کمباین‌ها توانستم کمباینی پیشرفته و هوشمند را برای اولین بار در ایران با حذف گیربکس، شافت و غلاف بسازم که ازلحاظ تجهیزات دیگر نظیر گیربکس و قسمت رانش از کمباین‌های خارجی پیشرفته‌تر است، ولی از نظر هوشمندی با کمباین‌های خارجی برابری می‌کند. درواقع با استفاده از درآمدهای حاصل از فروش کمباین‌های اولیه طی سال‌های 1370 تا 1377 توانستم اولین کمباین خودروی غلات با نام امروزی کمباین غلات یا کمباین کاه‌کوب را در سال 1377 تولید کنم.
مجموعه شما در کجای پیرانشهر واقع‌شده و چه تعداد متخصص با شما همکاری می‌کنند؟
زمین ما در حدود سه هزار متر در ورودی خیابان سردشت به پیرانشهر در استان آذربایجان غربی واقع‌شده است و تمام نیروهای ما آموزش‌دیده خودم و درواقع بومی محل هستند. با توجه به عدم نیاز به بازاریابی، صرفاً جهت شناساندن این محصول به مسئولان و خریدارانی که شناختی از این دستگاه نداشتند، برای اولین بار در نمایشگاه ماشین‌آلات کشاورزی شرکت کردم.
انگیزه شما برای ورود به این بخش چه بوده است؟
با توجه به دینی که به خاک و مملکتم دارم، از روز شروع به این کار به فکر مسائل اقتصادی نبودم و همین‌که بتوانم طرح‌های بعدی را به کشاورز تحویل و به جوانان آموزش دهم، کافی است.
سالانه توان ساخت چند دستگاه کمباین را دارید و مشتریان شما از کدام شهرها هستند؟
مشتری‌های ما از تمام نقاط کشور هستند و به کشورهای تاجیکستان و عراق هم صادرات داریم. همچنین مشتری‌هایی از سودان، افغانستان و ترکیه داشتیم که متأسفانه نتوانستیم جوابگو باشیم، چون در داخل کشور مشتری‌های ما در نوبت هستند و سعی می‌کنیم جوابگوی لطف کشاورزان داخلی باشیم. ما بدون نیاز به وام و با پول کشاورزان می‌توانیم به تولید دستگاه‌ها ادامه دهیم و تا به امروز از اعتبارات بانک‌ها استفاده نکردیم و به همین خاطر برحسب نیاز کشاورزان، نام‌نویسی و طبق پرداخت پول از یک تا 50کمباین را سالانه تولید می‌کنیم.
آخرین کمباین تولیدی شما چیست؟
نام این کمباین به‌عنوان اولین کمباین کاه‌کوب ساخته‌شده در دنیا، «دروگر کردستان» است؛ البته در شهرستان‌های شیراز، همدان و... از این کمباین ساخته می‌شود که درواقع کپی از طرح ما است و پیگیر این مسأله هم نشده‌ایم، زیرا در ایران مدعی بودن برای ثبت صنعتی و ثبت اختراع کمی مشکل است.
آیا این کمباین به ثبت رسیده است؟
اولین کمباینی که در دنیا محصول و سود کشاورز را دو برابر کرده، ریزش و شکستگی صفر دارد و غلات و کاه را 100درصد ذخیره می‌کند، کمباین هوشمند تولید مجموعه ما است که ثبت اختراع و ثبت برند نیز شده.
قطعات مورد نیاز ساخت کمباین را از کجا تهیه می‌کنید؟
قطعات مورد استفاده در کمباین کاه‌کوب، 100درصد داخلی است.
قیمت نهایی دستگاه شما چقدر است؟
کمباین کاه‌کوب در حال حاضر یک میلیارد و 500میلیون تومان قیمت دارد که قیمت آن نسبت به کمباین‌های خارجی یک‌سوم است.
برای ساماندهی کارها چه میزان با سازمان جهاد کشاورزی استان و مرکز توسعه مکانیزاسیون ارتباط دارید؟
صدور تأییدیه نهایی توسط سازمان جهاد کشاورزی و صدور گزارش آماده‌به‌کار کمباین یا همان استاندارد کشاورزی توسط مرکز آزمون توسعه مکانیزاسیون انجام شده و سپس کمباین کاه‌کوب در سامانه خرید وزارت جهاد کشاورزی برای کمک خرید و یا اعطای وام به کشاورز گذاشته‌شده است.
تنوع تولیدات شما چگونه است و برنامه‌های آینده شما برای چه محصولاتی است و چه زمان به ثبت می‌رسد؟
اولین سازنده دروگر جلوی تراکتوری (سال 1365)، دروگر بافه‌بند جلوی تراکتوری، خرمن‌کوب‌های بادی، کمباین پشت تراکتوری کاه‌کوب، کمباین خود کششی کاه‌کوب و کمباین حبوب هستم که سال آینده وارد بازار می‌شود. همچنین اولین سازنده کمباین کنش مشابه خارجی هستم که هم‌زمان با درو با کنش پشت سرش را بسته‌بندی می‌کند.
سخن پایانی شما چیست؟
هدف اصلی من خدمت به بخش کشاورزی است و امیدوارم تولیدات این مجموعه ضمن ارتقای بهره‌وری، کمک‌حال کشاورزان باشد.
گزارش از لطفعلی پزشکی