به گزارش روستانیوز،حسین شاهرخی، مدیر مجموعه پرورش ماهی راموز و مدیر بازرگانی مجموعه «لازک» بوشهر، در گفت‌وگو با خبرنگار روستانیوز، درباره نحوه فعالیت این مجموعه، نحوه شروع به کار، میزان صادرات و تولید میگو در این دو مجموعه، میزان تولید و پرورش ماهی، میزان رشد زنجیره تولید میگو و ماهی و نحوه تعامل با کشورهای خارجی به بیان توضیحاتی پرداخت.
درباره نحوه فعالیت شرکت خود توضیح دهید.
فعالیت ما از 22سال پیش شروع شده و مبنای فعالیت نیز تولید صادرات‌محور بوده است. استدلال ما در این مجموعه این بوده که اگر محصول ما صادراتی نباشد، قطعاً تولید منحصر به‌فردی نخواهیم داشت. شروع فعالیت ما با میگو و در استان بوشهر بود، زیرا تمرکز مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی روی میگو بود و معتقد بودند ارزش افزوده یک کیلو میگو برابر با یک بشکه نفت است. همچنین تمرکز اولیه رئیس‌جمهور وقت آن زمان روی استان بوشهر بود و به همین دلیل به این استان رفتیم و تمرکز خود را روی فروش و صادرات میگو گذاشتیم.
درباره نحوه گسترش فعالیت خود برای تکمیل زنجیره تولید توضیح دهید.
بعد از شروع به فعالیت و صادرات میگو، یک مرکز فرآوری و بسته‌بندی تأسیس کردیم و میگو را از تمام پرورش‌دهندگان خریداری و بعد از بسته‌بندی صادر می‌کردیم. این کار 12سال طول کشید و باعث شد برند ما در بازارهای اروپایی و آسیایی شناخته شود. در حال حاضر در نمایشگاه‌های بین‌المللی کشورهایی مثل چین و بلژیک هر ساله شرکت می‌کنیم و با کشورهایی مثل لبنان، مصر، امارات، تایلند، چین، کره جنوبی، ژاپن، اسپانیا، بلژیک، پرتغال و لهستان نیز کار می‌کنیم. تقریباً 10سال پیش وقتی بازار صادراتی را ایجاد کردیم، به این فکر افتادیم که به دنبال تولید میگو و ماهی برویم. در زمینه میگو بخش‌های تکثیر و تولید لاور میگو، پرورش در مزارع، تهیه و تولید غذا و سپس فرآوری و فروش را داشتیم؛ به همین دلیل یک مرکز تکثیر را با ظرفیت تولید 200میلیون قطعه در سال که جزو سه مرکز اصلی تولید میگو در کشور است، ایجاد کردیم.
در کنار آن 400هکتار مزرعه میگو برای پرورش در بوشهر ساختیم. با این وجود، ظرفیت فروش ما بیش‌تر از تولید این 400هکتار بود و به همین دلیل با دیگر مزارع پرورش میگو که سرمایه اقتصادی چندانی نداشتند، توافق کردیم که سرمایه را در اختیار آن‌ها بگذاریم و در قبال آن محصول نهایی را به ما تحویل دهند. به این وسیله ظرفیت تولید را به شدت بالا بردیم و تعهدات خارجی را به این وسیله پاسخ دادیم. بعد از رفع این مشکلات به مسأله غذای ماهی ورود کردیم تا هیچ وقت به کمبود غذای ماهی برخورد نکنیم. به این دلیل تنها کارخانه غذای آبزیان بوشهر را اجاره و کارخانه را مشارکتی اداره کردیم؛ لذا یک زنجیره کامل تولید میگو ایجاد شد و به این دلیل هفت سال برترین صادرکننده میگو در کشور شدیم.
در ادامه و در سال 86 به حوزه پرورش ماهی هم ورود و مجموعه‌ای راه‌اندازی کردیم که کاملاً مداربسته بود و برای اولین بار این چنین مجموعه‌ای در کشور تأسیس شد. در این مجموعه به جای استفاده از آب رودخانه، آب استخر فیلتر و دوباره به آن برگردانده می‌شود. مزیت این کار این است که هیچ‌کس نمی‌تواند اقدامی در جهت معدوم‌سازی ماهی‌های ما انجام دهد. علاوه بر این، در پرورش ماهی‌های معمولی در هر فصلی نمی‌توانیم اقدام به تولید کنیم، ولی در این سیستم در تمام فصول می‌توان اقدام به پرورش ماهی کرد و علاوه بر این تراکم و بیماری ماهی نیز قابل کنترل است.
درباره چگونگی شروع به کار در حوزه پرورش ماهی توضیح دهید.
سال 92 مجموعه پرورش ماهی به بهره‌برداری رسید و شروع به پرورش ماهی سی باس کردیم و بچه ماهی‌ها را هم از یک مجموعه استرالیایی خریداری می‌کردیم. در سال 94 و 95 سیاست‌های دولت به شدت به سمت پرورش ماهی در قفس رفت و دلیل آن این بود که تعداد ماهی در دریا کاهش پیدا کرده بود و از سوی دیگر تمایل مردم به مصرف ماهی هم در حال افزایش بود و این مسأله باعث اولویت‌دار شدن پرورش ماهی شد. از سوی دیگر، مهم‌ترین معضل پرورش‌دهندگان تهیه بچه‌ماهی بود، به همین دلیل سیستم را تغییر دادیم و به سمت پرورش بچه‌ماهی رفتیم و تنها تأمین‌کننده بچه ماهی در کل کشور شدیم و حتی شروع به صادرات به کشورهایی چون قطر و امارات کردیم. بعد از مدتی با توجه به این‌که پرورش‌دهندگان ماهی مشکل فروش داشتند، اقدام به خریداری ماهی و تبدیل آن به فیله و صادرات آن به استرالیا کردیم تا هم مشتری خودمان بیش‌تر شود و هم این‌که ماهی روی دست پرورش‌دهندگان داخلی نماند که این امر باعث شد یک زنجیره قوی ایجاد شود. در مرحله بعد در زمینه قفس پرورش ماهی وارد شدیم، زیرا اگر قفس ماهی مشکلی داشته باشد، به تولید و بازار لطمه وارد می‌کند و به همین دلیل با یک شرکت از دانش‌آموختگان دانشگاه صنعتی شریف وارد کار شدیم که اقدام به ساخت قفس ماهی می‌کردند.
ظرفیت تولید شما چقدر است؟
سالی 200میلیون لارو میگو می‌فروشیم و سالی دو هزار و 700تن هم میگو تولید می‌کنیم. در مجموعه راموز در سال تقریباً چهار تا پنج میلیون قطعه بچه ماهی در داخل کشور به فروش می‌رسانیم. همچنین نزدیک دو تا سه میلیون قطعه بچه ماهی هم به قطر و امارات و یک‌هزار تا یک‌هزار و 500تن فیله ماهی به استرالیا صادر می‌کنیم.
مهم‌ترین درخواست شما از رئیس سازمان شیلات چیست؟
یکی از معضلاتی که داریم، هزینه گزاف واردات بچه ماهی است. مهم‌ترین اولویت ما این است که بتوانیم یک مرکز تکثیر بچه ماهی با مشارکت استرالیا در ایران بسازیم تا موضوع حمل و نقل حل شود. در همین ارتباط قراردادی با شرکتی استرالیایی بسته‌ایم، ولی شرط آن‌ها ساخت شرکت در جزیره کیش است و علت آن نبودن شرکت تکثیر ماهی در این جزیره، پاک‌بودن آب و شرایط خوب این جزیره است. محیط‌زیست کیش اما این مجوز را به ما نداده؛ لذا درخواست خود را به وزیر هم داده‌ایم، ولی هنوز تکلیف محقق نشده است.
از نظر سرمایه در گردش چه وضعیتی دارید و همکاری مسئولان شیلاتی بوشهر با شما چگونه است؟
در برخی فصول سرمایه در گردش خوبی داریم، ولی در برخی دیگر از فصول سرمایه در گردش ما خیلی مطلوب نیست. بانک‌ها هم آن‌گونه که باید با ما همکاری نمی‌کنند. مسئولان شیلات و دامپزشکی هم در حد توان خود از ما حمایت می‌کنند.
آینده فعالیت خود را چگونه می‌بینید؟
آینده کاری خود را بسیار روشن می‌بینم. در شرایط فعلی رشد کمی داریم، ولی باید با توجه به این‌که مردم باید به سمت غذای سالم یعنی ماهی بروند، کار ما هم با پیشرفت زیادی همراه خواهد بود.