کد خبر: 7591
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ - ۱۰:۲۷
کنعانیان

یک سال گذشت سالی با مشقت و سختی و 14 تیر روز قلم دوباره  یادآوری کردکه آیا از یکسال که گذشت باقلمت وجدانت را دیده ایی؟  

قبل از اینکه به ارزش  و مبنای اصلی قلم به پردازم باید بگویم نام گذاری این روز به نام قلم، بی ارتباط با تاریخ کهن متمدن و فرهنگ ساز این سرزمین نیست.
بسیاری براین باور بودند که نامگذاری روز قلم برای تجلیل از صاحبان قلم انتخاب شده است  در اصل براساس  نقل از تاریخ ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است که چهاردهمین روز از تیرماه را ایرانیان باستان، روز تیر (عطارد) می نامیدند سیاره تیر یا همان عطارد، در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است. به همین مناسبت این روز را روز نویسندگان می دانستند و گرامی می داشتند.

روز قلم در تقویم ایران، به عنوان نمادی برای تجلیل از صاحب قلمان و آثار ایشان انتخاب شده است. در این نوشتار، به ابعاد تربیتی، رسانه ای و ارزشی تألیف و نگاشتن اشاره شده و از چگونگی سیر قلم در طول تاریخ صحبت به میان آمده است. به این سیر، چه از نظر محتوای نوشته ها و چه از نظر ابزار ظاهری ـ که به شیوه های اینترنتی و الکترونیکی ـ رسیده، نگریسته شده است. ارزش قلم در اسلام و قرآن و در روایات اهل بیت، بحث دیگری است که نیازمند تامل، تحقیق و پژوهش فراوان دارد.
ارزش و کرامت قلم بسیار بالاتر از آن است که برای بزرگداشت آن و صاحبانش به اختصاص دادن روزی در تقویم به آن بسنده کنیم. این ساده ترین شعار برای تجلیل از مقام قلم و ارباب قلم است. نماد روز قلم برای تجلیل، تجلیل و پیشرفت نویسندگان و نوشته ها، فقط یک تلنگر است. در این روز با گرامی داشت یاد و خاطره اهالی قلم و تجلیل از آثار ایشان، شاید بتوانیم گوشه ای از زحمات طاقت فرسای آنان را قدردان باشیم
اما نکته مهم در این مورد این است اصحاب قلم در استفاده از آن آیا با وجدان خود عمل کرده اند امضای یک سند، یک نامه، درج یک گزارش، یک خبر و یا محتوای یک کتاب براستی تا چه حد به این مهم اهمیت داده شده است.  
تاییدیا رد  یک درخواست، بازنشر مطلبی که بشود باآن آگاه سازی اجتماعی را افزایش داد یا به زبان ساده تر حرام نکردن جوهر یک قلم برای رعایت برابری، برخورداری جامعه از توان و ظرفیت انسانی یک فرد، تاچه حد به این مسئله اندیشیده ایم.  
آیا صاحبان قلم در ژرفای اهمیت این موضوع به وجدان خود مراجعه کرده اند. قطعا  برای بجا گذاتن اثری عالی برای ادای دین به این وسیله باارزش باید وجدانمان را ریکاوری کنیم. گرچه بیشتر مشکل اصلی امروز جامعه ما این است که هنوز اهمیت و ارزش قلم به عنوان یک ارتباط  ارزشی درک نشده است.  
به معنای واقعی قلم آلتی است که نیات و منویات ارزشمند و یا بی ارزش آدمی را بر جریده روزگار ثبت می کند و برای آیندگان به یادگار می گذارد.  
حال منصفانه بیندیشیم که اگر قلم و نویسندگی نبود و بشر نمی توانست با علامات و راز و رمزها ما فی الضمیر خود را بر رخسار کاغذ نقش بندد برای ماازاندیشه های گذشتگان و بخصوص از گفتارهای ارزنده انبیاء واولیاء دین (ع) چه باقی می ماند؟ و ما در آن صورت چه حالی داشتیم!؟
پس باید قبول کرد که چرا قلم و نویسندگی آن چنان ارجی وارزشی دارد که خداوند متعال بدان سوگند می خورد و آن را - غیرمستقیم و مستقیم - می ستاید و ما را به ارزش آن توجه می دهد. همچنان که در نخستین پیام آسمانی بشرها را به اهمیت (قرائت) و (علم) و (دانستن) متوجه می کند.  

امیداست با استنباط ازارزش معنوی قلم ومراجعه به وجدانمان مدیون خدا و خلق خدانشویم و برای گرامیداشت این روز باارزش، تنها به تجلیل از افراد به ظاهر قلم بدست بسنده ننموده که بازنگری باشد بر گویای حقیقت ها و وجدان های بیدار.  

روناک کنعانیان _خبرنگار 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 13 =