ابوالفضل ایرانشاهی با اشاره به اینکه واحدهای تولیدی گلوگیاه ما بهشدت به تولید اندامهای تکثیری و مادری گلوگیاه نیازمندند، به «روستانیوز» گفت: بهخاطر همه مشکلات و موانعی که وجود داشته و دارد و باعث کندی روند دریافت تسهیلات میشود و کارآفرینان را از دریافت کمکهای تسهیلاتی مأیوس میکند، ما نیز نتوانستیم از تسهیلات بانکی استفاده کنیم، ولی توانستیم با سرمایه خود دو فاز از پنج فاز مجموعه خود را بهشکلی مدرن و تخصصی توسعه دهیم و به عنوان گلخانه نمونه گلوگیاه کشور در سال ۹۸ دست پیدا کنیم. باوجوداین، بهدلیل ناکارآمدی و بوروکراسی سیستمهای بانکی نتوانستیم از تمام ظرفیتهای خود بهره ببریم و به هدفگذاری خود یعنی تولید ۱۶ میلیون نشاء دست پیدا کنیم.
ایرانشاهی با بیان اینکه در واحد تولیدی تحت مدیریت وی برای ۸۰ نفر ایجاد اشتغال شده، تصریح کرد: یکی از مشکلات در این بخش و در تمام بخشهای تولید این است که دستاندازهای اداری سرعت کار را از تولیدکننده میگیرد و زمانی را که میتوانیم برای مدیریت و توسعه کار خود بگذاریم، باید در پیچوخمهای ادارات بگذرانیم.
وی با تأکید بر اینکه دولت باید از واحدهای تولیدی قدیمی برای توسعه و جهش تولید حمایت کند، ادامه داد: چند سال طول میکشد تا یک واحد تولیدی به ثبات برسد و کسب تجربه کند؛ بنابراین واحدهای تولیدی قدیمی در مقایسه با افراد تازهکار و جدید برای دریافت وام و تسهیلات مستعدتر و مستحقترند؛ چراکه آنها سالها طول کشیده به دانش و تجربه دست پیدا کنند و میتوانند با اندکحمایتی ظرفیت خود را بالا ببرند. گفتنیاست بوروکراسی اداری و مزاحمت برخی ارگانها و سازمانها، تولیدکننده را ناامید و دلسرد میکند.
این تولیدکننده نمونه کشوری گلوگیاه یادآور شد: در جهش تولید باید به رشد کیفی توجه بیشتری شود تا رشد کمی؛ چراکه رشد کمی و کیفی و بهویژه توجه به قیمت تمامشده مناسب میتواند دروازه بازارهای صادراتی را هم برای ما باز کند. ایجاد واحدهای تازهتأسیس بدون توجه به لزوم توجه به بازارسازی نتیجه مثبتی ندارد. باید تلاش کنیم جهش تولید را در توسعه پایدار محقق کنیم و برای اینکه بتوانیم صادرات داشته باشیم، لازم است به الگوی صحیح توسعه توجه کنیم؛ برای مثال در الگوی صحیح باید واحدهای بزرگ تولیدی تشکیل شوند و کمپانیهای بزرگ جای تولیدکنندگان کوچک را بگیرند. اگر بخواهیم فراملی و صادراتی فکر کنیم، واحدهای کوچک باید با مکانیسمهای تعریفشده در هم ادغام شوند و با هم کنسرسیوم تشکیل بدهند، وگرنه توان رقابت و حضور بینالمللی را ندارند. همچنین باید شرکتهای تخصصی در زنجیرههای بازار و صادرات ایجاد شوند؛ برای مثال در کنیا واحدهای تولیدی پایینتر از ۵۰ هکتار را کمتر میبینیم و حتی همین واحدهای بزرگ نیز دنبال ادغام با دیگر واحدها برای افزایش توان رقابت جهانی هستند؛ اما در کشور ما متأسفانه میانگین مساحت واحدهای تولیدی کمتر از یک هکتار است؛ بنابراین لازم است دولت از واحدهای توانمند و پیشرو حمایت بیشتری کند.
ایرانشاهی افزود: در بخش تولیدات کشاورزی، وزارت جهاد کشاورزی تنهاست و با وجود حمایتهایش و مدیران و پرسنل دلسوز باز هم تولیدکننده در مسیر و ریل جهش تولید قرار ندارد. جهاد کشاورزی تا آنجا که توانسته به تولیدکنندگان این بخش کمک کرده است، اما عوامل بیرونی زیادی در این مسیر تأثیرگذارند. در این بخش لازم است بوروکراسیهای اداری کنار گذاشته شود؛ نه یکی-دو تا، بلکه در یک حرکت انقلابی همه کاغذبازیها و امضاهاء را باید حذف کنند.
وی ادامه داد: درحالحاضر اغلب تولیدکنندگان گلوگیاه ناامیدند و انگیزه برای ادامه کار کم شده است. من بهعنوان تولیدکننده نمونه ملی، با پروژهای ملی برای کاهش واردات و با وجود تجربه کار در هلند، آلمان و کنیا و اجرای موفق حداقل دو فاز و زدن رکورد ایجاد اشتغال برای ۴۰ نفر در هر هکتار، بعد از دو سال دوندگی، وثیقهگذاری و... هنوز نتوانستهام از پیچوخم دریافت تسهیلات بانکی عبور کنم.
این تولیدکننده دانشآموخته کشاورزی گفت: بخش کشاورزی محور استقلال، امنیت غذایی و خودکفایی است و از طریق آن میتوانیم بینیاز شویم. محصولات کشاورزی ایران کیفیت بسیار بالا و قابلرقابتی در دنیا دارند و این ظرفیتها فراوان است، اما کدام محصول صنعتی ما میتواند مثل برنج ایرانی، سیب درختی، پسته، زعفران و انار ایران و بسیاری از گلهای ایرانی قابلیت رقابت در خارج از مرزها را داشته باشد. بخش کشاورزی اگر حمایت شود، در این مقطع زمانی میتواند با وجود تحریمها، نجاتدهنده کشور باشد، درحالیکه بخش صنعت فقط استفاده داخلی دارد؛ مگر اینکه مواد معدنی و صنعتی بهصورت خام صادر شود.
وی اظهار داشت: درحالیکه بهخاطر ویروس کرونا، بسیاری از کشورها نظیر روسیه و انگلیس در تأمین نیازهای غذایی با مشکل روبهرو بودند، کشور ما بهخاطر قوت و بنیه کشاورزی، هیچ نگرانیای در این زمینه نداشت؛ بنابراین به این بخش باید بیشتر از صنعت توجه شود.
ایرانشاهی افزود: متأسفانه در کشور ما بخشهای صنعت و کشاورزی جای خوبی برای سرمایهگذاری نیست. سرمایه شخصی خود را به بخش تولید آوردهام و باوجود اشتغالزایی، صادرات و تأمین نیاز داخل، با مشکلات زیادی مواجه بودهام و در شرایط فعلی هم متضرر شدهام. فردی که بهسمت بازارهای طلا، دلار و... میرود، بدون هیچ دغدغهای به سود میرسد؛ درحالیکه کار درست را تولیدکننده انجام میدهد، اما سودش را شخص دیگری میبرد.
وی با بیان اینکه اقتصاد کشور نیازمند یک جراحی بزرگ است، تأکید کرد: باید سرمایهها جذب تولید شوند، اما میبینیم که حتی بانکها بهاجبار در بخش تولید سرمایهگذاری میکنند.
ایرانشاهی با انتقاد از تصمیمات وزارت صمت گفت: این وزارتخانه دچار چندگانگی و ناهماهنگی است و این ناهماهنگی ضربات متعددی به بخش تولید وارد کرده است. تصمیماتی که در وزارت صمت گرفته میشود، در راستای حمایت از تولیدکننده نیست و بیشتر در نقش حمایت از مصرفکنندگان ظاهر میشود که لازم است در این زمینه تجدیدنظر شود.
وی با اشاره به ظرفیت بالای کشور در زمینه تولید محصولات کشاورزی خاطرنشان کرد: هلند اکنون دومین صادرکننده بعد از آمریکا در زمینه محصولات کشاورزی است؛ چراکه تکنولوژی و علم را در بخش کشاورزی متمرکز کرده است، ولی ما نتوانستهایم از این ظرفیت کشور استفاده کنیم، درحالیکه کشاورزی میتواند ارزآوری بسیار داشته باشد و حتی جایگزین نفت شود.