محمدعلی کمالی سروستانی در گفتوگو با «روستانیوز» میافزاید: فاصله ۴۵ روزه جوجهریزی تا مرغشدن فاصله نسبتاً کوتاهی است. تولیدکننده در زمان جوجهریزی در سامانه درخواست نهاده میدهد و پول را واریز میکند، ولی نهاده دریافت نمیکند و مجبور است به سراغ بازار آزاد برود و مدارک را تحویل دهد و سویا و ذرت آزاد بگیرد. این روش غلط است و با این روند تشکلها کنار میروند و تصدیگری بهدست دولت میافتد.
جنس نامرغوب را به که برگردانیم؟
مشاور اتحادیه سراسری مرغداران مرغ گوشتی میگوید: اگر نهاده از بازارگاه تهیه شود و این نهاده کیفیت خوبی نداشته باشد و بار نامرغوب باشد، مرغدار نمیداند به چه کسی مراجعه کند و خسارت خود را از چه کسی بگیرد. علاوهبراین، گاهی وسیله نقلیهای که ذرت یا سویا را حمل میکند، مقدار بیشتر یا کمتر از آن سهمیهای که باید به مرغدار تعلق بگیرد بار میزند و اینجا هم معلوم نیست مابهالتفاوت این بار اضافی یا کمبود بار چگونه باید مدیریت یا پس داده شود.
او بیان میکند: با توجه به اینکه کل نیازها در این سامانه عرضه نمیشود و مقدار محدودی سویا و ذرت در بازارگاه عرضه میشود، هر که زودتر اقدام کند، نهاده دریافت میکند.
کمالی سروستانی میگوید: با این شیوه عملاً تمام نهادههایی که با ارز دولتی وارد میشود، نهتنها بهموقع به مرغدار تحویل داده نمیشود، بلکه سر از بازار آزاد درمیآورد.
بازارگاه قدرت چانهزنی را از تولیدکننده گرفته است
او درمورد ضریب نفوذ اینترنت نیز میگوید: در جوامع روستایی ضریب نفوذ اینترنت ۴۶ درصد و سطح سواد ۳۲ درصد است و براساس سن، این ضریب کاهش پیدا میکند. اکثر صاحبان مرغداریهای کوچک و متوسط ما در مناطق روستایی هستند و اکثر آنها از دانش اینترنتی بهرهای ندارند. علاوهبراین، در برخی جاها سیستم را دستی کردهاند و مرغدار مجبور است دوباره به معاونت دام مراجعه و حواله دریافت کند و این حواله را به شرکت پشتیبانی ببرد. این روند رفتوآمدها را برای مرغدار بیشتر میکند. این سامانه قدرت چانهزنی را از تولیدکننده گرفته است و اگر بار دیر بهدست او برسد، هیچ مرجعی نیست که مشکل را بررسی کند.
مشاور اتحادیه سراسری مرغداران مرغ گوشتی میگوید: مجبوریم در این سامانه پول را نقد پرداخت کنیم، درصورتیکه اطلاع نداریم نهاده یک هفته، یک ماه یا سه ماه دیگر بهدست ما میرسد و این تأخیر در قیمت تغییری ایجاد نمیکند که این یکی از ایرادات سامانه است.
کمالی سروستانی درمورد خرید چکی نیز میگوید: بسیاری از مرغدارها برای خرید نهاده نقدینگی ندارند و خرید آنها اعتباری است. در قدیم این تشکلها بودند که کمک میکردند و نهادهها را میگرفتند و تحویل میدادند، ولی در سامانه وضعیت ثابتی وجود ندارد.
او میگوید: مسأله دیگر این است که وقتی دولت باید ناظر و سیاستگذار باشد، خودش مجری میشود و در عمل مجری و سیاستگذار یکی میشوند و این شرایط مشکلزاست و این سیستم قدرت نظارت بر ۴۰ تا ۵۰ هزار تولیدکننده را ندارد. این شرایط باعث نظارت عام میشود و نظارت عام عین بینظارتی است.