آلبرت بغزیان در گفت‌وگو با «روستانیوز» اظهار داشت: از طرف دیگر شیوع این بیماری و بسته شدن مرزها باعث می‌شود صادراتمان به بسیاری از کشورها به‌خصوص کشورهای همسایه مختل شود. 
بغزیان افزود: بحث صادرات نیز شامل دو محور است؛ یعنی هم گردشگری هم کالایی است که صادرات کالاها نیز دو بخش فیزیکی و نامرئی را در برمی‌گیرد؛ مثل خدمات فنی‌ـ‌مهندسی که بیش‌ترین خطر هم مربوط به این بخش است، چون افراد در آن جابه‌جا می‌شوند و در حرکتند.
وی ادامه داد: بنابراین این‌که کشور عراق مانع شود یا دیگر کشورها مرزها را ببندند، تبعات منفی و زیان اقتصادی در پی دارد که قابل محاسبه است؛ یعنی می‌توان تعیین کرد که در پی وقوع این موضوع چقدر ضرر کرده‌ایم.
بغزیان تصریح کرد: از طرف دیگر اگر این اقدامات صورت نگیرد، شیوع این بیماری باعث می‌شود زیان‌های اجتماعی بسیاری وارد شود که یکی از تبعات آن هزینه‌های درمان است که رشد اقتصادی را متأثر می‌سازد.
وی خاطرنشان کرد: درست است که شیوع این بیماری در کشور رشد اقتصادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما اگر مبارزه با آن و کاهش آن را جدی نگیریم، باعث می‌شود که زیان‌های اقتصادی آن که زیان‌های کمّی است، بسیار زیاد باشد. 
بغزیان افزود: با این تفاسیر نباید نگران زیان‌های اقتصادی آن باشیم و  باید مبارزه و کاهش آن و همچنین ممانعت از ورود کالاهایی که احتمال آلودگی دارند، در اولویت باشد.

فنر تقاضا در حال جمع‌شدن است و بعد از عادی شدن امور، تقاضا زیاد می‌شود
این کارشناس مسائل اقتصادی در پاسخ به این سوال که بسته شدن مرزها و مختل شدن صادرات از نظر ریالی چقدر به کشور صدمه وارد خواهد کرد، گفت: صادرات کاری روزمره است و درست است که الان با بسته‌شدن مرزها حجم صادرات کم می‌شود، اما بعداً با باز شدن مجدد مرزها، تولیدات امروز صادر خواهد شد و وضعیت مراودات تجاری به روال عادی برمی‌گردد. 
بغزیان اظهار داشت: درمورد صادرات کالاهایی مثل ماشین‌آلات نیز که در آخر سال آمار آن شمرده می‌شود، افراد متقاضی درحال‌حاضر دست نگه می‌دارند و مطمئناً پس از باز شدن مرزها و عادی شدن اوضاع مجدداً اقدام می‌کنند. به‌عبارت دیگر، الان فنر تقاضا در حال جمع‌شدن و در آینده کاهش صادرات قابل جبران است.  به همین دلیل به‌نظر من الان که این شرایط حاکم است، تولیدکنندگان باید به تولید ادامه دهند و با انبار کردن این دسته از محصولات فرصت بدهند که مجدداً تقاضاها برگردد. 
وی افزود: به همین دلیل از نظر من جای نگرانی نیست، بنابراین بهترین کار این است که فعلاً برای کنترل بیماری اقدام کنیم و درگیر میزان صدمات وارده بر اقتصاد نباشیم.
بغزیان اظهار داشت: برای محاسبه حجم صدماتی که متحمل می‌شویم نیز کافی است کل تولید ملی را تقسیم بر 360 روز کنیم و بگوییم روزانه متوسط تولید فلان مقدار است و تعداد روزهای تعطیلی را ضرب در 20 کنیم. به این روش می‌توان  میزان خسارت واردشده را محاسبه کرد.
این کارشناس مسائل اقتصادی با بیان این‌که مطمئناً چینی‌ها خسارت‌هایی را که در این مدت بر آن‌ها وارد می‌شود به‌خوبی جبران می‌کنند، چون توان تولید و کاهش قیمتشان بسیار بالاست، افزود: شیوع این بیماری و بسته شدن مرزها می‌تواند به یک فرصت تبدیل شود و در این تهدیدها هم می‌شود فرصت پیدا کرد. 
بغزیان ادامه داد: برای مثال در بحث گردشگری می‌توان تمهیداتی اندیشید تا حجم بالای دلاری که هر سال به‌خصوص در ایام نوروز توسط مسافران ایرانی از کشور خارج می‌شد و به‌طور ویژه به کشور ترکیه سرازیر می‌شد، صرف گردشگری در داخل کشور شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در گذشته نیز تجربه چنین وضعیتی را داشته‌ایم یا خیر، گفت: در زمان جنگ با سهیمه‌بندی نفت، بمباران، خاموشی‌ها و موارد این‌چنینی مواجه بودیم، اما هیچ‌گاه با مشکل بیماری‌ به این شکل مواجه نبوده‌ایم.