پایه‌های اقتصاد روستایی در ابعاد مختلف می‌تواند نقش موثری در توسعه منطقه‌ای و ملی داشته باشد. حال اگر به‌دلایلی در روند پیشرفت و توسعه فضاهای روستایی وقفه‌ای ایجاد شود، به‌گونه‌ای که نظام روستایی قادر به ایفای نقش سازنده خویش در نظام ملی و سرزمین نباشد، در آن صورت آثار و پیامدهای مسائل روستایی در حوزه‌های شهری و در نهایت در کلیت سرزمین گسترش می‌یابد. از این‌رو باید به این موضوع اذعان کرد که توسعه پایدار و یکپارچه ملی معطوف به توسعه پایدار در سطوح منطقه‌های شهری و روستایی است. متأسفانه شواهد و تجربیات نشان می‌دهد که حقیقتاً به وظیفه توسعه جوامع و فضاهای روستایی، به تناسب سهم، جایگاه و کارکرد آن در اقتصاد ملی کم‌توجهی شده و حوزه‌های روستایی در شرایطی کاملاً نابرابر از جهت دسترسی به فرصت‌ها و منافع حاصل از رشد و توسعه قرار نگرفته‌اند. از این‌رو تعدیل نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی درجهت بالندگی جوامع روستایی تسهیل رشد و ارتقای این جوامع ضرورتی اساسی محسوب می‌شود. گفتنی است، توسعه به‌معنای فعالیتی است که به بهتر شدن وضع موجود منجر شود و تعداد کسانی که از آن بهره‌مند می‌شوند، بیش‌تر از تعداد کسانی باشد که متضرر می‌شوند، شرایط و الزامات اولیه زندگی را برای همه فراهم کند، با نیازهای جمعیت هماهنگ باشد و باعث ایجاد خودباوری و خوداتکایی شود، حال اگر دو عامل دیگر را به آن اضافه کنیم مفهوم توسعه پایدار ایجاد خواهد شد.
شمس‌الله مرادنیا - کارشناس بخش روستا