بهخصوص اینکه زنبور تفاوتی اساسی با دیگر موجودات دارد و آن اینکه وقتی در طبیعت گلهایی که شهد و گرده موردنیاز زنبور را تولید میکنند، وجود داشته باشد، تغذیه زنبورها کار درستی نیست و زنبوردار باید اجازه دهد زنبور شهد مورد نیازش را از روی گلهای گیاهان منطقه جمعآوری کند.
غلامحسین طهماسبی در گفتوگو با «روستانیوز» گفت: برخی زنبورداران در زمانی که در طبیعت گل به اندازه کافی وجود دارد، تغذیه با شکر را نیز انجام میدهند که این کار در صنعت زنبورداری صحیح نیست و عسلهایی که از این طریق تولید میشود، عسلهای طبیعی نیستند و بهنوعی میتوان گفت تقلبی محسوب میشوند.
طهماسبی افزود: بهطور کلی در شرایط مناطق معتدل کشور در اوایل فروردین و همچنین فصل پاییز؛ یعنی زمانی که در طبیعت گل کم داریم و همینطور در اواخر زمستان که فعالیت زنبورها شروع میشود، تغذیه زنبورها با شربت شکر در زنبورستانها انجام میشود و مشکلی هم ندارد.
وی ادامه داد: تغذیه زنبورها با شکر و شربت شکر در اواخر زمستان و پاییز و اوایل فروردین به این دلیل مشکل ندارد که با این کار ملکه میتواند تخمریزی بیشتری داشته باشد و زنبوردار میتواند جمعیت کندوها را بالا ببرد. به این ترتیب زمانیکه میزان گل در طبیعت زیاد میشود، جمعیت بالاتری میتوانند از گلها استفاده کنند و میزان عسلدهی کندو افزایش پیدا میکند.
طهماسبی تصریح کرد: بنابراین در اول و آخر فصل تغذیه با شکر قاعدتاً باید صورت بگیرد و در آن زمان تغذیه زنبور عسل دلیل بر تولید عسل تقلبی نیست، بلکه کاری ضروری است؛ درنتیجه این تصور که در هر زنبورستانی که شکر استفاده میشود، عسل خوبی تولید نمیشود، تصور نادرستی است.
وی تأکید کرد: استفاده از شکر در صنعت زنبورداری در همه جای دنیا در فصول کمبود شهد رایج است؛ اما وقتی شهد طبیعی در طبیعت وجود دارد، زنبوردار باید اجازه بدهد زنبورها از شهد تغذیه کنند تا به این ترتیب بتوانند عسل طبیعی تولید کنند که دارای خواص درمانی و بهنوعی شفادهنده است.
طهماسبی تصریح کرد: علاوهبر شکر در زنبورستانها، معمولاً تغذیه پروتئینی هم داریم که یا از خود گرده استفاده میکنند یا از مواد غذایی که پروتئین بالایی دارند؛ مثل کنجاله سویا و آفتابگردان.
وی با بیان اینکه زنبور عسل یک موجود خونسرد است و وقتی دمای محیط از هشت درجه سانتیگراد بالاتر میرود، فعالیتش شروع میشود، افزود: گاهی مواقع که دمای هوا اجازه فعالیت به زنبورها را میدهد، در طبیعت گلی وجود ندارد؛ به همین دلیل از گذشتهها زنبورداران از شکر استفاده میکردند؛ اما در سالهای اخیر طی جلساتی که با تولیدکنندهها داریم، غالباً از خشکسالیها و مشکلاتی که با آن مواجه هستند و همچنین از اینکه خشکسالیها شرایط تولید عسل را محدود کرده است، گلایه و اظهار میکنند به شکر بیشتری نیاز دارند؛ باوجوداین، تأکید میکنیم که استفاده از شکر تنها در مواقع خاصی که ذکر شد، بلامانع است و اگر رعایت شود، هیچ مشکلی بهوجود نمیآورد.