محسن نقاشی در گفت‌وگو با «روستانیوز» اظهار داشت: قیمت سم، هزینه اجاره زمین، آب، دستمزد کارگر، میزان برداشت در هر هکتار و... همه مشخص است و می‌توان قیمت تمام‌شده هر کیلو گندم را به راحتی محاسبه کرد؛ بنابراین عدم توجه متولیان قیمت‌گذاری به این موارد واقعاً تأمل برانگیز است. 
وی افزود: واردکنندگان عقبه خوبی ندارند و من هم حس خوبی نسبت به آن‌ها ندارم و حتی فکر می‌کنم کسانی به دنبال ایجاد جوی برای ناامید و دلسرد کردن کشاورزان هستند؛ مانند اتفاقی که برای چغندرکاران افتاد و مانع خودکفایی در تولید شکر شد و زحمات وزارت جهاد کشاورزی و وزیر بی‌نتیجه ماند. با این روند و با اعلام این قیمت برای گندم، انگیزه کشاورزان از بین می‌رود و دیگر گندم تولید نمی‌کنند.
نقاشی در ادامه بیان کرد: این نرخ هزینه‌های تولیدکنندگان را پاسخگو نیست و بهتر است متولیان قیمت‌گذاری با تشکل‌ها مشورت و قیمت‌گذاری کنند. سوال من این است که آیا افراد قیمت‌گذار، خود تمایل دارند که با این نرخ محصولی کشت کنند؟ 
وی تصریح کرد: مجلس باید میزان رضایت کشاورزان از نرخ اعلامی را ارزیابی کند و در صورتی که آنان رضایت نداشته باشند، موظف به پیگیری حق و حقوق آنان است.
دبیر اجرایی فدراسیون صنایع غذایی کشاورزی در مورد ارزیابی خود از آینده خودکفایی در گندم اظهار کرد: جنس نامرغوب وارد می‌کنیم و ادعا داریم که ارزان‌تر درمی‌آید و به این نکته توجه نمی‌شود که تولیدکننده قادر به رقابت نیست و مسلماً از تولید پشیمان می‌شود. سوال من از مسئولان این است که تکلیف اشتغال مردم و کشاورزی چه می شود و چه راه‌حل‌هایی اتخاذ شده است؟ در کشورهای دیگر از جمله عراق و ترکیه از واردات کالاهایی که در داخل تولید می‌شود، جلوگیری شده، اما در کشور ما وضعیت به‌گونه‌ای دیگر است.
وی در پایان گفت: قانون بهبود فضای کسب و کار کاملاً مشخص کرده که هر بخشنامه‌ای بخواهد از سوی ارگان‌های دولتی ابلاغ شود، باید ابتدا نظر تشکل‌ها در مورد آن پرسیده شود، اما این سوال مطرح می‌شود که چرا بخش دولتی با نظرخواهی از تشکل‌ها این‌قدر مخالفت می‌کند. لازم است مسئولان با برگزاری نشست‌ها و همایش‌هایی به آسیب‌شناسی تصمیماتی که برای بخش کشاورزی گرفته می‌شود، بپردازند، زیرا امنیت غذایی مسأله‌ای حیاتی است و اجرای صحیح قانون بهبود فضای کسب و کار راه نجات کشور از مدیریت ناکارآمد است.