اوضاع وقتی بهشدت بد شد که ستاد تنظیم بازار اعلام کرد از این پس ماهیانه 130 میلیون قطعه جوجه تولید کنیم و بعد هم به شرکت پشتیبانی برای واردات مرغ مأموریت دادند.
مصطفی مصطفوی در گفتوگو با «روستانیوز» گفت: درحالحاضر بهعلت اینکه برای جوجه یکروزه خریدار مناسبی وجود ندارد، بهاجبار برخی از آنها معدوم میشوند.
مصطفوی افزود: دولت هر قطعه جوجه یکروزه را دوهزار و ۵۵۰ تومان قیمتگذاری کرده، اما میانگین قیمت فروش ما از ابتدای امسال حدود یکهزار و ۷۰۰ تومان بوده است. از سوی دیگر، از ابتدای امسال تا پایان مرداد نیز 600 میلیون قطعه جوجه تولید کردهایم؛ یعنی بهطور میانگین ماهیانه 120 میلیون قطعه. با این حساب اگر 600 میلیون را در تفاوت قیمت اعلامی و میانگین قیمت فروشمان ضرب کنیم، بخش خصوصی تاکنون ۵۱۳ میلیارد تومان ضرر کرده است!
وی در پاسخ به این سؤال که چرا تولید مازاد صادر نمیشود، گفت: فکر میکردیم همیشه صادرات خواهیم داشت، اما تنها در برخی مقاطع بهشکل کوتاه با تعیین عوارض، صادرات محدودی انجام میشد؛ باوجوداین در تاریخ هفتم خردادماه به رئیس کل گمرک اعلام شد که صادرات جوجه گوشتی آزاد است و از آن زمان هم اعلام کردیم و بسیاری از واحدها هم متقاضی بودند؛ بهطوریکه برای صادرات حدود هفتمیلیون قطعه جوجه یا معادل آن تخممرغ نطفهدار متقاضی داشتیم؛ اما تا تشریفات کار انجام شود، به تیرماه رسیدیم که در تیرماه نیز دفتر طیور وزارت جهاد با صادرات سهمیلیون قطعه موافقت کرد و در نهایت یکمیلیون و ۷۰۰ هزار قطعه جوجه صادر شد؛ اما وقتی وظایف بازرگانی بخش کشاورزی از وزارت جهاد کشاورزی به وزارت صمت منتقل شد، عملاً این صادرات قطع شد؛ چراکه اعلام شد تا تعیین وظایف جدید، وزارت جهاد این کار را انجام نمیدهد؛ درنتیجه صادرات صورت نگرفت. از طرفی هم با دستور وزارتخانه سن گلههای مرغ مادر و تولید بالا رفت، درحالیکه صادرات هم انجام نمیشد؛ درنتیجه فروش جوجه بسیار سخت شد و تولیدکنندگان تعدادی از جوجهها را بهقیمت بسیار پایین فروختند و تعدادی دیگر را که نمیتوانستند بفروشند، معدوم کردند.
استفاده از ابزارهای حمایتی دولت الزامی است
دبیر انجمن تولیدکنندگان جوجه یکروزه درباره اعمال قیمتهای دستوری نیز گفت: دولت هم معتقد است باید منافع جامعه در نظر گرفته شود و حتماً کسانی که در این خصوص مسئولیتی دارند، این موضوع را بهخوبی درک میکنند، اما مسأله اینجاست که در کنار مسائل دستوری، ابزار و اهرمهای قانونی نیز داریم که میتوان از آنها بهره برد؛ بهطوریکه وقتی اعلام میشود مثلاً محصولتان را به فلان قیمت بفروشید و اگر بالاتر بفروشید، تعزیرات وارد عمل میشود، در جایی هم که قیمت پایینتر است، باید سازمانهای مسئول وارد شوند و خرید تضمینی کنند. درواقع در این مورد قانونهای مختلفی داریم؛ ازجمله قانون افزایش بهرهوری، قانون برنامه پنجم توسعه، قانون اساسنامه سازمان حمایت مصرفکنندگان، قانون تأسیس شرکت پشتیبانی امور دام و قانونهایی از این قبیل. بنابراین همانطور که محصولاتی همچون گندم، جو و ذرت بهصورت تضمینی خریداری میشوند، تولید جوجه و گوشت مرغ هم باید مشمول این قیمتها باشد و آنها را خرید تضمینی کنند.
وی افزود: حال اگر دستور میدهند که به فلان قیمت بفروشید یا به فلان مقدار تولید کنید، مسئولان باید در زمانهای افت قیمت هم وارد بازار شوند و نگذارند تولیدکننده ضرر کند؛ اما به هر دلیلی فعلاً این اتفاق نیفتاده و چنین خسارت سنگینی متوجه تولیدکنندگان شده است.
مصطفوی تصریح کرد: نکته قابلتوجه این است که این زیان تنها مربوط به پنج ماه گذشته نیست، بلکه در 10 ماهه سال 1397 هم با زیان روبهرو بودیم؛ باوجوداین، آن زیان برای یکمیلیارد و ۳۰۰ میلیون قطعه جوجه یکروزه مبلغی حدود ۷۰۰ میلیارد تومان بود؛ اما در پنجماهه اول امسال 513 میلیارد تومان زیان کردهایم که با این روند، مسلماً با زیانی روبهرو خواهیم شد که همه را نابود خواهد کرد. به همین دلیل در تمام این ایام با مسئولان مکاتبه کردیم، در جلسات حضور به هم رساندیم و به آنها توضیح دادیم که بازار کشش این مقدار تولید را ندارد و صرفاً بهدلیل اینکه قیمت گوشت قرمز بالا رفته و قیمت ماهی، شیر و لبنیات نیز افزایش داشته است، روی مرغ فشار آمده، ولی دولت نیز اصرار داشت که قیمت مرغ به هیچوجه بالا نرود و ثابت بماند، اما آنها میگفتند چون ما با ارز چهارهزار و 200 تومانی نهادهها را تأمین میکنیم، پس قیمت باید این مقدار باشد و هر چقدر اعلام میکردیم که شما تنها بخشی از نهادههای ما را تأمین میکنید و بسیاری از اقلام مورد نیازمان را از بازار آزاد تهیه میکنیم، توجهی نکردند و از ما سند خواستند! بههرحال در شرایطی که کشور تحت تحریم است و تورم ناشی از تحریم هم وجود دارد، هزینهها بهطور اجتنابناپذیری در بخشهای دیگر بالا رفته و در این شرایط انتظار داریم دولت هم کمی به ما توجه کند.
وی خاطرنشان کرد: هیچگاه نگفتهایم که تولید نمیکنیم و هیچوقت از زیر بار این مسئولیت شانه خالی نکرده و باز هم شانه خالی نمیکنیم، اما انتظارمان این است که دولت از طریق ابزارهایی که در اختیار دارد، به ما کمک کند. درحالحاضر چون این کمکها نرسیده، تولیدکنندگان مستأصل شدهاند و زندگی برایشان سخت شده؛ چراکه تولیدکنندگان نیز کارگر و کارگران هم خانواده دارند. متأسفانه شرایط بسیار سختتر از آن چیزی است که اعلام میشود.