چراکه مدیران و اعضای تعاونی‌ها اغلب انتصابی هستند و نه انتخابی. به‌همین دلیل توانمندی لازم و کارآیی اجرایی چندانی ندارند و تنها اسم‌هایی روی کاغذ هستند. اگر توانمند باشند، باید بتوانند محصول و تولیدات زنبورداران را خریداری و سپس در بازار هدف عرضه کنند.
محسن اویسی در گفت‌وگو با روستانیوز گفت: عرضه عسل زنبورداران کشور به‌میزان بسیار جزئی توسط اتحادیه‌ها و تعاونی‌ها صورت می‌گیرد، به‌طوری‌که شاید تنها یک یا دو شهر باشند که این کار را انجام می‌دهند؛ به‌عنوان مثال اتحادیه شهر نجف‌آباد با وجود این‌که عسل را با بسته‌بندی‌های مناسب ارائه می‌کند، به بن‌بست رسیده و نتوانسته کار چندان چشمگیری انجام دهد.
اویسی تصریح کرد: متولی تعاونی‌ها، سازمان تعاون روستایی است. این سازمان به‌دلیل این‌که آمار داشته باشد و درپی آن آمار میزان تولید در سطح کشور را ارائه دهد، اقداماتی انجام می‌دهد؛ اما بزرگ‌ترین ضعف این است که نظارت چندانی روی شرکت‌ها و مجموعه تعاونی‌ها وجود ندارد و آماری که این تعاونی‌ها ارائه می‌دهند، صرفاً جهت دریافت تسهیلات است؛ یا این‌که قصد دارند به‌صورت اسمی تعدادی شرکت ثبتی در سیستم آن‌ها وجود داشته باشد؛ بنابراین به‌دلیل نبود نظارت سیستمی اتحادیه‌ها در بحث خرید و فروش هم نمی‌توانند نظارتی مناسبی داشته باشند. این در شرایطی است که سازمان تعاونی روستایی از پروسه تولید تا مصرف باید بر کار اتحادیه‌ها و تعاونی‌ها نظارت داشته باشد.
وی ادامه داد: این عدم نظارت‌ها تا جایی پیش‌رفته است که افراد باوجود این‌که صاحب برند در این حوزه هستند، در سمت مدیران و اعضای هیئت مدیره اتحادیه‌ها قرار می‌گیرند و حتی به اتحادیه سراسری زنبورداری هم نفوذ پیدا می‌کنند که این امر مشکلات بسیاری را در صنعت زنبورداری به‌وجود آورده است.
برند «اکسیر» دست مافیای عسل را کوتاه می‌کند
اویسی درخصوص مدیران عامل و اعضای هیئت‌مدیره‌ای که خود دارای صاحب برند هستند، تأکید کرد: اگرچه براساس قانون افرادی که صاحب برند هستند، نمی‌تواند در سمت مدیرعامل یا عضو اتحادیه تعاونی قرار بگیرند، اما این مسأله به هیچ‌وجه رعایت نمی‌شود. وقتی سازمان تعاون روستایی بر این موضوع نظارت نمی‌کند، قطعاً صاحب برند بودن مدیران و اعضای اتحادیه‌ها در به فروش نرفتن محصولات نقش اساسی خواهد داشت؛ چراکه این افراد منفعت شخصی خود را به منفعت اعضاء ترجیح می‌دهند. اگر مدیران و اعضای هیئت مدیره صاحب برند نباشند، قطعاً برای اعضای خود تلاش خواهند کرد و در کار فروش محصولاتشان سهیم خواهند شد.
وی با اشاره به فعالیت برند اکسیر تصریح کرد: اکسیر دست مافیا را کوتاه می‌کند، چراکه یک برند ملی تلقی می‌شود؛ یعنی سود سهامش در جیب زنبورداران می‌رود. به‌همین دلیل اغلب تعاونی‌ها و اتحادیه‌هایی که مدیران و اعضای آن‌ها برند شخصی دارند، با برند اکسیر مخالف هستند. وقتی زنبوردار در شهرها و استان‌ها بتواند محصولاتش را به‌راحتی به برند اکسیر بدهد، دست واسطه‌ها و مافیا کوتاه می‌شود. با این تفاسیر مسلم است که برخی تعاونی‌ها از حضور برندی مانند اکسیر استقبال چندانی نمی‌کنند. شخصاً یکی از طرفداران برند اکسیر هستم و امیدوارم این برند در سراسر کشور نفوذ پیدا کند.