شمسالله شریعتنژاد در گفتوگو با «روستانیوز» افزود: این پروژه مخاطرات زیادی دارد؛ چراکه درباره آن مطالعه نشده است و بدون هیچ مطالعه اجرایی و زیستمحیطی از اجرای آن سخن گفته میشود. در واقع هیچ مطالعهای درباره تأثیراتی که این طرح بر استانهای مازندران و سمنان میگذارد، صورت نگرفته است.
وی ادامه داد: بهدلیل انتقال صنایع آببری مانند فولاد، ذوب و فلزات به استان سمنان که منطقه بیابانی است، این استان نیازمند آب است؛ لذا اکنون دولت قصد دارد یکهزار مترمکعب آب دریای خزر را به آنجا ببرد و در آنجا تبخیر کند! این درحالی است که در همهجای دنیا این صنایع در کنار دریا و اقیانوسها احداث میشود. متأسفانه در کشور ما چون این صنایع را با اهرم سیاسی به استان سمنان بردهایم، اکنون هم بهدنبال این هستیم که با اهرم سیاسی برای این صنایع آب تأمین کنیم و این یعنی قبلاً کار اشتباهی انجام دادهایم و اکنون میخواهیم این اشتباه را تکمیل کنیم. این رفتار نوعی قلدری است و عقل بر آن حاکم نیست. به هر حال در کشور ما وقتی قدرت سیاسی داشته باشیم، نیاز به علم و عالم نداریم.
وی افزود: تمام کارشناسان زیستمحیطی کشور مخالف این پروژه هستند؛ اما با وجود این چون آقایان صاحب قدرت هستند و اختیار دارند، روی اجرای این طرح اصرار دارند.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس تصریح کرد: ما نمایندگان سه استان گیلان، مازندران و گلستان هم بهصورت مکتوب و هم در صحن اعتراض کردیم؛ چراکه این طرح نه قابلیت اجرا دارد و نه مردم منطقه اجازه میدهند که اجرا شود.
شریعتنژاد در پایان گفت: موافقان این پروژه در مجلس شورای اسلامی عمدتاً نمایندگانی هستند که یا علم به این مباحث ندارند یا خود ذینفع هستند و هیچ نگاه ملی به این موضوع وجود ندارد.