مسعود رسولی در گفت‌وگو با «روستانیوز» گفت: مزیت عمده بسته‌بندی مواد پروتئینی این است که اولاً به اقتصاد کشور کمک می‌کند، چون ضایعاتی که قبلاً دور ریخته می‌شد، توسط شرکت‌های بسته‌بندی به چرخه تولید برمی‌گردد. دوم این‌که وقتی مواد پروتئینی بسته‌بندی خریداری می‌کنیم، به محیط‌زیست کمک می‌کنیم، چون پروتئین‌ها و چربی‌هایی که قبلاً دور می‌ریختیم و به محیط‌زیست آسیب می‌زدد، الان به چرخه تولید بازمی‌گردد.
مزیت محصولات بسته‌بندی این است که شناسنامه دارند
رسولی ادامه داد: از سوی دیگر، مزیت محصولات بسته‌بندی این است که شناسنامه دارند و زمان کشتار، بسته‌بندی، تاریخ تولید و انقضاء و دیگر اطلاعات ضروری در آن کاملاً مشخص شده است؛ اما اگر محصولی را به‌صورت فله‌ای خریداری کنیم، هیچ‌گونه اطلاعاتی درمورد سوابق تولید، کشتار و... آن به ما ارائه نمی‌شود و اگر هم تخلف صورت گرفته باشد، قابل پیگیری نیست.
وی با بیان این‌که انجمن صنفی کارفرمایی صنعت تولید و بسته‌بندی مواد پروتئینی کشور یک NGO است، تصریح کرد: تاکنون 619 کارخانه مربوط به صنف ما مجوز گرفته‌اند و تمام ضوابط دامپزشکی را اجرا کرده‌اند، اما الان حدود 50 کارخانه فعالند که این 50 کارخانه عضو صنف ما هستند و برای 15 هزار نفر به صورت مستقیم ایجاد اشتغال کرده‌اند.
رسولی ادامه داد: در مجموع حدود ۷۰ هزار نفر به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در این صنف و در حوزه تولید و بسته‌بندی مواد پروتئینی خام و دامی فعالند.
وی درخصوص حجم تولید سالانه محصولات پروتئینی نیز گفت: براساس آمار، روزانه حدود ۶00 تا ۷00 هزار تن محصولات مرغی و روزانه حدود ۳۰۰ تن گوشت گوساله و ۳۰۰ تن گوشت گوسفندی تولید می‌شود.
مراکز عرضه زیرپله‌ای به اقتصاد و سلامت جامعه آسیب می‌زند
رسولی در پاسخ به این سؤال که از نظر بسته‌بندی مواد پروتئینی در جهان چه جایگاهی داریم، گفت: همان‌طورکه می‌دانید، یک شرکت بسته‌بندی قانوناً باید ساختار مناسبی (زنجیره سرد مناسب، دکتر ناظر، آزمایشگاه و...) داشته باشد، اما متأسفانه تعدادی مراکز عرضه هستند که به‌صورت زیرپله‌ای اقدام به این کار می‌کنند و با این کار هم سلامت جامعه را به خطر می‌اندازند و هم به اقتصاد کشور آسیب می‌زنند. متأسفانه در این مورد رسیدگی و برخورد مناسبی با این‌گونه افراد نمی‌شود، بنابراین جایگاه قابل‌قبولی نداریم.
صادرات چندانی نداریم
وی درخصوص صادرات مواد پروتئینی گفت: صادرات چندانی در این صنعت نداریم، چراکه خودمان تولیدکننده واقعی نیستیم که بتوانیم صادرات داشته باشیم. درواقع صنعت طیور صنعتی واردکننده است؛ برای مثال جوجه، دانه، واکسن، دارو و حتی نیروی کارمان خارجی و وارداتی است، درنتیجه چیزی برای صادرات نداریم. از سوی دیگر، صادرات علاوه‌بر بازاریابی و مذاکره، برنامه می‌خواهد و باید به کشور مقابل برنامه ارائه داد که مثلاً با این قیمت، با این شرایط و... به شما جنس می‌دهیم، اما در کشور ما یک روز صادرات آزاد و یک روز ممنوع می‌شود، یک روز ارز چهارهزار و 200 تومانی می‌دهند، یک روز آن را برمی‌دارد و...؛ درنتیجه صادرات چندانی نداریم.
واحدهای صنفی ما در چند سال گذشته تعدیل نیرو کرده‌اند
رسولی درخصوص مشکلات و موانع صنف خود در فرآیند تولید گفت: عمده مشکل ما این است که بسیاری از اقلام موردنیازمان وارداتی است؛ به همین دلیل هزینه‌ها بسیار بالاست. از سوی دیگر با مشکلات مربوط به بیمه، بهره‌های بالای وام‌های بانکی و مسائل دیگر درگیریم. متأسفانه دولت هم کمکی نمی‌کند که تولید حفظ شود و به همین دلیل شاهدیم که واحدهای صنفی ما در یکی‌ـ‌دو سال گذشته اقدام به تعدیل نیرو کرده‌اند.
وی در پایان گفت: متأسفانه مصرف مردم امسال بسیار کم شده است و درحال‌حاضر اگرچه محصولات پروتئینی با قیمت نسبتاً مناسبی در فروشگاه عرضه می‌شود، اما به‌هرحال بسیاری از مردم توان خرید ندارند و فروش کم شده است.
به‌گزارش «روستانیوز»، صنعت تولید و بسته‌بندی مواد پروتئینی کشور ازجمله صنایعی است که با ارائه خدمات به جامعه، سلامت مردم را تضمین می‌کند، چراکه به‌گفته رئیس سازمان دامپزشکی کشور، در طول مسیر بسته‌بندی، حدود 20 تا 25 دامپزشک بر فرآیند آن نظارت دارند. از سوی دیگر، به‌کمک این صنعت، دامی که وارد مراکز بسته‌بندی می‌شود، ضایعات ندارد، چراکه همه بخش‌های آن استفاده می‌شود؛ ازجمله گوشت تفکیکی برای مصرف، استخوان برای تهیه ژلاتین، چربی برای صابون، گوشت ریز برای چرخ‌کرده و سوسیس و کالباس و... و دورریز آن به کم‌ترین میزان ممکن می‌رسد که همه این‌ها سود تولیدکننده را افزایش می‌دهد.
گزارش: یاسمن بلوردی