رستمی

یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: پول نفت، پول مردم است. کسانی که در این کشور هستند این شانس را داشته‌اند که در کشوری نفت‌خیز به دنیا آمده‌اند، این منابع طبیعی نیز به آن‌ها تعلق دارد. بنابراین با هر اتفاق و فرآیندی که پول را از دست نهاد دولت خارج کند و به مردم بدهد قائدتاً موافق هستم، چون مردم خود بهتر می‌دانند چگونه و کجا پول‌ خود را خرج کنند.

هوشیار رستمی در گفت‌وگو با «روسنا» درخصوص دلیل موفق نبودن هدفمندی یارانه‌ها گفت: متأسفانه این قانون به‌صورت فاز به فاز انجام نشد و در شروع کار به‌صورت یکپارچه انجام شد که اثر تورمی سریعی داشت؛ بنابراین دولت از یک‌جایی به بعد برنامه‌های این قانون را رها کرد. رستمی افزود: در گذشته این پول در قالب برق، آب، بنزین ارزان و غیره به مردم داده می‌شد و اکنون به‌صورت نقدی داده می‌شود؛ اگرچه معتقدم به‌جای پرداخت هزینه‌های آب، برق و غیره بهتر است دولت به‌صورت نقدی مبالغ را به خودِ مردم پرداخت کنند. البته در شرایط فعلی موافق این کار نیستم؛ چون معتقدم برای این‌که این اتفاق بیفتد، ثبات لازم است. با وجود این در بعضی از حوزه‌ها کانال نفوذ را باید عوض کرد. وی افزود: وقتی می‌گوییم هدفمندی یارانه‌ها، فقط بحث هدفمندی نیست؛ بلکه بحث تصدیگری‌‌های دولت است و بحث‌های تجاری‌اش نیز باید اصلاح شود و شما نمی‌توانید بنزین را با قیمت واقعی بفروشید؛ اما ماشین را دو برابر قیمت واقعی بفروشید؛ چراکه این‌ها کالاهای مکمل یکدیگرند و اگر قرار باشد اصلاحی در اقتصاد صورت گیرد باید همه جوانب آن در نظر گرفته شود. این کارشناس اقتصادی نحوه توزیع یارانه را عادلانه دانست و گفت: این‌که گفته می‌شود چرا به همه اقشار یارانه داده می‌شود، به‌دلیل این است که همه شهروند این کشور هستند و باید به همه سطح مشخصی از این پول داده شود؛ اما به افرادی که تحت پوشش نهادهای حمایتی یا دهک‌های پایین هستند و مشکلات اقتصادی زیادی دارند می‌توان مقدار بیش‌تری یارانه اختصاص داد؛ اما جمع پرداختی‌ها نباید از آن مبلغی که دولت قدیم به‌عنوان یارانه به بخش‌های مختلف می‌داد، بیش‌تر شود.

قطع یارانه بر دهک‌های پایین فشار زیادی وارد می‌کند

رستمی در پاسخ به این پرسش که چرا با اجرای این قانون نتوانستیم صنایع را به‌سمت بازسازی و مزیت تولیدی بیش‌تر پیش ببریم، خاطرنشان کرد: دولت‌ها اصولاً دنبال رأی‌آوری و کسب محبوبیت هستند و این صنایع نیستند که به دولت‌ها رأی می‌دهند؛ بلکه عامه مردم تعیین‌کننده هستند. در نتیجه وقتی قشری نقش‌ تعیین‌کننده ندارند، برای دولتمردان هم مهم نیستند. البته من چندان موافق نیستم که صنعتگران ما به کل دنبال این باشند که با انرژی ارزان و پول بی‌حساب و کتاب بتواند کالایی بسازند؛ چراکه آن‌ها نیز باید بتوانند رقابت کنند. وی افزود: مشکل ما در صنعت این است که امتیاز و رانت بسیار زیاد وجود دارد؛ اما به‌دلیل این‌که قاعده یا قانون تجاری مناسبی نداریم، عضو سازمان جهانی تجارت نیستیم، تعرفه‌های سنگین داریم و مسائلی از این قبیل، صنعت ما نمی‌تواند رقابت کند. این کارشناس اقتصادی در پایان اضافه کرد: حذف یارانه نقدی برای بسیاری از مردم اتفاق خاصی نیست؛ اما به یکی دو دهک آسیب می‌رساند؛ چراکه ما خانوارهایی داریم که بخش عظیمی از هزینه‌های ماهانه خود را از طریق این یارانه‌ها تأمین می‌کنند. درست است که آن‌ها نمی‌توانند فشار خاصی بر جامعه و دولت ایجاد کنند چون رسانه‌ای ندارند؛ اما باید یک برنامه مشخص وجود داشته باشد و پرداخت یارانه‌ها ادامه پیدا کند تا زمانی‌که نهایی شود، یعنی مردم اگر کالایی مصرف می‌کنند از قبیل برق، گازوئیل، شکر و... قیمت واقعی‌اش را بپردازند. اگر دولت فکر می‌کند با واقعی‌شدن قیمت‌ها مردم آزار می‌بینند، می‌تواند بخشی از پولی که به‌صورت یارانه پنهان در این بخش‌ها وجود دارد به عموم مردم بدهد و طی فرآیندی به‌تدریج میزان یارانه را کاهش دهد و در نهایت در جایی آن را قطع بکند و آن را سرمایه‌گذاری کند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 2 =