کد خبر: 1946
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۱۵:۲۹
آلبرت بُغُزیان

استاد اقتصاد دانشگاه تهران می‌گوید: هرگونه سهمیه‌بندی و جیره‌بندی باید موقتی باشد و نه ادامه‌دار. حتی در زمان جنگ نیز قرار نبود سهمیه‌بندی‌ها طولانی باشد و طرحی موقتی بود، اما با طولانی‌شدن جنگ سهمیه‌بندی نیز ادامه‌دار شد. 

آلبرت بُغُزیان در گفت‌وگو با «روسنا» می‌افزاید: اگر بخواهیم شرایط فعلی را در نظر بگیریم، بی‌ثباتی در بازار ارز و درنتیجه انتقال آن در قیمت‌ها بسیار مشهود است و تا زمانی‌که قضیه برجام و شرایط مذاکره مشخص نشود، دچار مسائلی ازقبیل نوسانات قیمت، محدودیت در واردات و صادرات و همچنین مشکلات انتقال ارز خواهیم بود و به‌تبع آن هر روز باید شاهد تغییراتی در قیمت کالاهای اساسی باشیم. بنابراین چاره‌ای نیست جز این‌که دولت با دید موقتی سهمیه‌بندی را انجام دهد. بُغُزیان ادامه می‌دهد: برای حفظ رفاه درصد بالایی از اقشار جامعه، باید این کار هرچه زودتر و تا قبل از این‌که قیمت‌ها جا بیفتد و مردم به قیمت‌ها عادت کنند، صورت بگیرد. البته من معتقدم سبد کالای خانوارها باید گسترده‌تر از آن چیزی باشد که در زمان جنگ تعریف شده بود. بُغُزیان تصریح می‌کند: به‌مقوله جیره‌بندی کالاها نباید به‌صورت بلندمدت نگاه کرد، چراکه آن‌موقع دیگر هیچ‌کس دنبال راه‌حلی برای نظارت بر بازار نیست، آن ‌هم بازاری که در آن اخلاق کسب‌وکار چنان به‌هم ریخته است که اثرات هر اتفاقی به قیمت کالاها منتقل می‌شود. این کارشناس اقتصادی خاطرنشان می‌کند: اگر دولت برای کالاها ارز دولتی تخصیص می‌دهد و می‌داند که با همان نرخ، کالا توزیع نمی‌شود و همین مسأله موجب ایجاد رانت می‌شود، خودش باید دست به کار توزیع شود. کما این‌که الان نیز به‌صورت پراکنده می‌شنویم کالاهایی که با ارز دولتی وارد شده‌اند، به‌دلیل عدم نظارت دولت به سودی سرشار برای تعدادی واردکننده‌ تبدیل شده است که به ارز دولتی دسترسی داشته‌اند.

مبارز با احتکار و بازارسازی‌ها برای تنظیم بازار الزامی است

بُغُزیان می‌گوید: به‌نظر من دولت باید تمام نیروی خود را در مبارزه با احتکار و بازارسازی‌ها به‌کار گیرد. در حال حاضر بازارسازی‌ها در بازار مسکن و ماشین بسیار مشهود است و حکم لیدر و پیشرو را دارد، به‌طوری‌که با تغییر قیمت در این بازارها بقیه بازارها نیز دچار تغییر می‌شوند. وی می‌افزاید: متأسفانه امروز شاهدیم که برای مثال اشخاصی خاص با بازار مسکن بازی می‌کنند و با تبانی و خریدوفروش‌های سوری شرایطی ایجاد می‌کنند تا جامعه تصور کند این قیمت‌ها قیمت معاملاتی است. به این ترتیب باعث نابودی سطح زیادی از جامعه می‌شوند؛ بنابراین اگر دولت با این افراد مبارزه نکند، سهمیه‌بندی، اگرچه ممکن است بخشی از رفاه را به مردم برگرداند، اما دیگر فایده چندانی نخواهد داشت.  بُغُزیان در پایان تأکید می‌کند: اگرچه این افرادِ محتکر و تبانی‌کننده اقدام به قتل کسی نمی‌کنند، اما به‌نظر من این افراد حکم مفسدان فی‌الارض را دارند و مستحق جریمه و تنبیه‌های شدیدی هستند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 3 =